خرما در ادیان مختلف

خرما در ادیان مختلف

در متون دینی یهودیت، مسیحیت و اسلام توجه خاصی به درخت نخل و میوه خرما شده است.

درخت نخل هیچ چیز به درد نخوری تولید نمی‌کند و از تمام چیزهایی که درخت نخل دارد می‌شود استفاده کرد مثل میوه آن، شیره، روغن، برگ و موارد دیگر.

درخت نخل به دلیل برگ هایش بسیار نیز با ارزش است و میتوان با آنها سبد و انواع وسایل مختلف درست کرد، همچنین از برگ های آن میتوان برای سقف نیز استفاده کرد. تنه این درخت در زمان‌های قدیم در ساختمان سازی نیز استفاده می‌شده است.

و همچنین در خرما، این فقط میوه نیست که خوراکی است – زمانی معمول بود که هسته خرما را آسیاب می کرده و آن را با آرد مخلوط می‌کردند تا نان های خاصی تهیه کنند، یا از هسته ها به عنوان خوراک شتر و اسب استفاده می‌کردند.

درخت نخل و خرما در دین اسلام:

همانطور که درختان نخل در سراسر خاورمیانه و سپس در سایر اقلیم های خشک در سراسر جهان گسترش یافتند شروع به پیدا کردن معنای معنوی کردند.

به خرما نزدیک به 20  بار در قرآن کریم و بیش از 50 بار در کتاب مقدس مسیحیان اشاره شده است.

درخت نخل و میوه آن به عنوان سمبل ایمان و قدرت در اسلام شناخته می‌شوند. درخت نخل برای قابلیت‌های دیگرش همچون استفاده در لباس، طراحی و دیزاین نیز شناخته شده اند.

در حالی که ضرب المثل “یک سیب در روز دکتر را دور نگه می‌دارد” در بیشتر جهان شناخته شده است، معادل مسلمانان آن این است که “هفت خرما در روز دکتر را دور نگه می‌دارد.” پیامبر اسلام (ص) استدلال می‌کردند که هفت خرما در صبح انسان را از سموم محافظت می‌کند. این به خرما نوعی خاصیت عرفانی و تقریباً فوق طبیعی می‌دهد.

همانطور که به آن اشاره شد در قرآن نزدیک به 20 بار به خرما اشاره شده است. خرما نماد ثروت، پیروزی، ایمان، قدرت و فراوانی است و در تاریخ و فرهنگ اسلامی جایگاه ویژه‌ای دارد. در واقع مسلمانان نخل خرما و میوه آن را مقدس می‌دانند. در زبان عربی کلمه خرما «نحله» و میوه آن را «تمر» نامیده می‌شود. و در زبان ترکی کلمه خرما «هورما» است، زیرا در عربی به معنای «احترام» است. خرما در فرهنگ ترکی جایگاه بسیار ویژه ای دارد و از نام آن به راحتی می توان به اهمیت آن پی برد.

تکرار نام خرما در قرآن بیشتر از هر میوه دیگری می‌باشد، در دین اسلام خرما غذای اصلی برای لحظه افطار در ماه مبارک رمضان است.

ماه رمضان در میان مسلمانان بسیار محبوب است و آن به این دلیل است که پیامبر اسلام فرموده است که هنگامی که فردی میخواهد روزه خود را باز کند بهتر است این کار را با خرما انجام دهد تا رستگار شود.

نخل خرما از دیرباز نمادی از رفاه در جهان عرب بوده است. حتی امروزه نیز مرسوم است که از بازدیدکنندگان در خاورمیانه با سرو خرمای تازه استقبال شود.

درخت نخل و خرما در دین مسیحیت:

در دین مسیحیت از برگ درخت خرما در ” یکشنبه نخل” استفاده می‌شود؛ یکشنبه نخل جشنی است که مسیحیان و یهودیان آن را جشن می‌گیرند و ریشه در برکت و قرار دادن استراتژیک شاخه خرما دارد، این در حالی است که در یونان باستان درخت نماد آپولو بود که در زیر درخت خرما در جزیره دلوس متولد شده است.

به درخت نخل و میوه آن نیز در تولد حضرت مسیح نیز اشاره شده است و شرح شده است که به هنگام زایمان حضرت مریم به درخت خرمایی تکیه می‌کند و صدایی می‌شنود که به او دستور می‌دهد که درخت را تکان دهد تا بتواند از میوه آن برای کاهش درد استفاده کند (به این داستان در قرآن نیز اشاره شده است).

درخت نخل و خرما در دین یهودیت:

به غیر از دین اسلام خرما در مراسم های دین یهودیت در فستیوال های مذهبی مورد استفاده است و افراد آنرا به عنوان نشانه پیروزی در دستشان نگه می‌دارند.

یهودیان همچنین از برگ خرما به عنوان لولاو در تعطیلات یهودی سوکوت استفاده می‌کنند.

درخت نخل و خرما در دیگر ادیان:

به غیر از ادیان اسلام،  مسیحیت و یهودیت، هندوها نیز در روزهای مذهبی خاص خود از خرمای خشک استفاده می‌کنند.